Kidlat ng Silanganan | Isang Maikling Pagtalakay Tungkol sa “Dumating na ang Milenyong Kaharian”
Paano ninyo tinitingnan ang pangitain ng Milenyong Kaharian? Masyadong nag-iisip ang ilang tao tungkol dito, at sinasabi na ang Milenyong Kaharian ay magtatagal ng isang libong taon sa lupa, kaya’t kung ang mga nakatatandang miyembro ng iglesia ay hindi pa nakakapag-asawa, dapat ba silang magpakasal na? Ang aking pamilya ay walang pera, dapat ba akong magsimulang maghanap ng pera? … Ano ang Milenyong Kaharian? Alam ba ninyo? Ang mga tao ay malabo ang mata, at nagdurusa ng mahigpit na pagsubok. Sa katunayan, ang Milenyong Kaharian ay hindi pa opisyal na dumating. Sa yugto nang paggawang perpekto sa mga tao, ang Milenyong Kaharian ay maliit lamang na daigdig; sa panahon ng Milenyong Kaharian na binigkas ng Diyos, ang mga tao ay nagiging perpekto. Sa nakaraan, sinasabi na ang mga tao ay magiging tulad ng mga banal at maninindigan sa lupain ng Sinim. Tanging kapag ang mga tao ay nagawang perpekto—kapag sila ay naging mga banal na binanggit ng Diyos—makararating na ang Milenyong Kaharian. Kapag ginagawang perpekto ng Diyos ang mga tao, dinadalisay Niya sila, at mas dalisay sila mas higit silang ginagawang perpekto ng Diyos. Kapag ang karumihan, paghihimagsik, pagsalungat, at ang mga bagay ng laman sa iyong loob ay naalis, kapag ikaw ay napadalisay, ikaw ay mamamahalin ng Diyos (sa ibang salita, ikaw ay magiging banal); kapag ikaw ay nagawang perpekto ng Diyos at maging banal, ikaw ay mapapabilang sa Milenyong Kaharian. Ngayon ang Kapanahunan ng Kaharian. Sa Kapanahunan ng Milenyong Kaharian ang mga tao ay umaasa sa mga salita ng Diyos upang mabuhay, at lahat ng mga bansa ay mapapasailalim sa pangalan ng Diyos, at ang lahat ay pupunta upang basahin ang mga salita ng Diyos. Sa oras na iyon ang ilan ay tatawag gamit ang telepono, ang ilan ay fax … gagamit sila ng bawa’t kaparaanan upang maabot ang mga salita ng Diyos, at kayo, rin, ay mapapasa-ilalim ng mga salita ng Diyos. Ang lahat ng ito ang mangyayari matapos gawing perpekto ang mga tao. Ngayon, ang mga tao ay ginagawang perpekto, pinipino, nililiwanagan, at ginagabayan ng mga salita; ito ay ang Kapanahunan ng Kaharian, ito ay ang yugto na ang mga tao ay ginagawang perpekto, at ito ay walang kaugnayan sa Kapanahunan ng Milenyong Kaharian. Sa Kapanahunan ng Milenyong Kaharian, ang mga tao ay nagawang perpekto na at ang tiwaling disposisyon sa loob nila ay nagawa nang dalisay. Sa panahong iyon, ang mga salita na binigkas ng Diyos ang gagabay sa mga tao sa bawat hakbang, at ihahayag ang lahat ng mga misteryong ginawa ng Diyos mula sa oras ng paglikha hanggang sa ngayon, at ang Kanyang mga salita ang magsasabi sa mga tao ng mga pagkilos ng Diyos sa bawa’t kapanahunan at bawa’t araw, kung paano Niya pinatnubayan ang mga tao sa loob, ng gawain Niya sa espirituwal na kaharian, at sasabihin sa mga tao ang mga dinamika ng espirituwal na kaharian. Tanging pagkatapos lamang niyon magiging tunay na ganap ang Kapanahunan ng Salita; ngayon ay tanging isang maliit na daigdig. Kung ang mga tao ay hindi pa perpekto at dalisay, imposibleng mabuhay sila ng isang libong taon sa lupa, at ang kanilang laman ay tiyak na mabubulok; kung ang mga tao ay dinadalisay sa loob, at hindi na sila kay Satanas at sa laman, sa gayon sila ay mananatiling buhay sa lupa. Sa yugtong ito ikaw ay isa pa ring malabo ang mata, at lahat ng inyong nararanasan ay ang pagmamahal sa Diyos at pagpapatotoo sa Kanya sa bawat araw na nabubuhay ka sa lupa.
Ang “Dumating Na Ang Milenyong Kaharian”, ay isang propesiya, ito ay kahalintulad sa panghuhula ng isang propeta, na kung saan ang mga propesiya ng Diyos ay kung ano ang mangyayari sa hinaharap. Ang mga salita na sinasabi ng Diyos sa hinaharap at ang mga salita na sinasabi Niya ngayon ay hindi pareho: Ang mga salita ng hinaharap ang gagabay sa kapanahunan, samantalang ang mga salita na Kanyang sinasabi ngayon ay gagawing perpekto ang mga tao, pipinuhin sila, at pakikitunguhan sila. Ang Kapanahunan ng Salita sa hinaharap ay naiiba mula sa Kapanahunan ng Salita ngayon. Ngayon, lahat ng mga salita na sinabi ng Diyos—anuman ang paraan kung paano Niya ito ginagawa—ay, sa kabuuan, upang gawing perpekto ang mga tao, dalisayin ang karumihan sa loob nila, at gawin silang banal, at matuwid sa harap ng Diyos. Ang mga salitang binigkas ngayon at ang mga salita na bibigkasin sa hinaharap ay dalawang magkahiwalay na bagay. Ang mga salitang binanggit sa Kapanahunan ng Kaharian ay upang makapasok ang mga tao sa lahat ng pagsasanay, upang ihatid ang mga tao sa tamang landasin sa lahat ng bagay, upang tanggalin ang lahat ng marumi sa kanila. Ganoon ang ginagawa ng Diyos sa kapanahunang ito: Siya ay lumilikha ng isang saligan ng Kanyang mga salita sa bawat tao, ginagawa Niya ang Kanyang mga salita bilang buhay ng bawat tao, at ginagamit Niya ang Kanyang mga salita upang liwanagan at gabayan sila sa loob at sa bawa’t sandali, at kapag sila ay hindi maingat sa kalooban ng Diyos, ang mga salita ng Diyos ay nasa loob nila upang sisihin at disiplinahin sila. Ang mga salita ngayon ay upang maging buhay ng tao, ang mga ito ay tuwirang tumutustos sa lahat ng pangangailangan ng tao, lahat ng kakulangan mo sa loob ay tinutustusan ng mga salita ng Diyos, at lahat ng mga taong tumatanggap ng mga salita ng Diyos ay maliliwanagan sa pamamagitan ng pagkain at pag-inom ng Kanyang mga salita. Ang mga salita na binanggit ng Diyos sa hinaharap ay gabay sa mga tao sa buong sansinukob; ngayon, ang mga salitang ito ay binanggit lamang sa Tsina, at hindi sila kumakatawan sa mga binanggit sa buong sansinukob. Magsasalita lamang ang Diyos sa buong sansinukob kapag ang Milenyong Kaharian ay dumating na. Alamin na ang mga salitang binanggit ngayon ng Diyos ay upang gawing perpekto ang mga tao; ang mga salita na binanggit ng Diyos sa panahong ito ay upang maglaan sa mga pangangailangan ng mga tao, hindi upang hayaan kang malaman ang mga misteryo o makita ang mga himala ng Diyos. Na Siya ay nagsasalita gamit ang maraming kaparaanan upang tustusan ang pangangailangan ng mga tao. Ang Kapanahunan ng Milenyong Kaharian ay kailangan munang dumating—Ang Kapanahunan ng Milenyong Kaharian na binabanggit ay ang araw ng kaluwalhatian ng Diyos. Matapos makumpleto ni Jesus ang gawa sa Judea, inilipat ng Diyos ang Kanyang gawa sa lungsod ng Tsina at lumikha ng isa pang plano. Gumagawa Siya ng isa pang bahagi ng Kanyang gawa sa inyo, ginagawa Niya ang gawain na maging perpekto ang tao gamit ang mga salita, at gumagamit ng mga salita upang magdulot sa mga tao ng sobrang pagdurusa at gayon din makamit ang karamihan sa biyaya ng Diyos. Ang yugto ng gawa na ito ay lumikha ng grupo ng mga mananagumpay, at matapos Niyang malikha ang grupong ito ng mga mandaraig, magagawa nilang patotohanan ang Kanyang mga gawa, maisasabuhay nila ang katotohanan, at aktwal na magpasaya sa Kanya at maging tapat sa Kanya hanggang sa kamatayan, at sa ganitong paraan ang Diyos ay maluluwalhati. Kapag ang Diyos ay napaluwalhatian, kapag nagawa na Niyang perpekto ang grupong ito ng mga tao, ito ang Kapanahunan ng Milenyong Kaharian.
Si Jesus ay nasa lupa sa loob ng tatlumpu’t-tatlo at kalahating taon, Siya ay naparito upang isagawa ang pagpapako sa krus, at sa pamamagitan ng pagpapako sa krus nakamit ng Diyos ang isang bahagi ng kaluwalhatian. Nang ang Diyos ay nagkatawang-tao Siya ay maaaring maging mapagpakumbaba at nakatago, at maaaring magtiis sa malubhang kahirapan. Kahit Siya ay ang Diyos Mismo, tiniis Niya pa rin ang bawat kahihiyan, at ang bawat panglalait, at tiniis Niya ang malubhang kadalamhatian sa pagkapako sa krus upang makumpleto ang gawain ng pagtutubos. Matapos na ang yugtong ito ng gawa ay mawakasan, bagaman nakita ng mga tao na nakamit ng Diyos ang dakilang kaluwalhatian, hindi ito ang siyang kabuuan ng Kanyang kaluwalhatian; ito ay isang bahagi lamang ng Kanyang kaluwalhatian, na Kanyang nakamit mula kay Jesus. Bagaman nagawang tiisin ni Jesus ang bawat hirap, na maging mapagpakumbaba at nakatago, na maipako sa krus para sa Diyos, natamo lamang ng Diyos ang isang bahagi ng Kanyang kaluwalhatian, at ang Kanyang kaluwalhatian ay nakamit sa Israel. Ang Diyos ay may isa pang bahagi ng kaluwalhatian: pagparito sa lupa upang aktwal na magtrabaho at gawaing perpekto ang grupo ng mga tao. Sa yugto ng gawa ni Jesus, lumikha Siya ng ilang mga hindi maunawaang bagay, ngunit ang yugto ng trabahong iyon ay hindi lamang upang maisagawa ang mga tanda at mga kababalaghan. Iyon ay upang ipakita na si Jesus ay maaaring magdusa, at ipako sa krus para sa Diyos, na si Jesus ay handang magdusa nang napakasakit dahil mahal Niya ang Diyos, at bagaman inabandona Siya ng Diyos, Siya ay handa pa ring isakripisyo ang Kanyang buhay para sa kalooban ng Diyos. Matapos maisakatuparan ng Diyos ang Kanyang gawa sa Israel at si Jesus ay ipinako sa krus, ang Diyos ay naluwalhati, at ang Diyos ay nagpatotoo sa harap ni Satanas. Ni hindi ninyo alam o nakita kung paanong nag-anyong tao ang Diyos sa Tsina, kaya’t paano ninyo makikita na ang Diyos ay naluwalhati? Kapag ang Diyos ay nagsagawa ng maraming gawain ng paglulupig sa inyo, at kayo ay matuwid na nanindigan, sa gayon ang gawang ito ng Diyos ay matagumpay, at ito ay bahagi ng kaluwalhatian ng Diyos. Ito lamang ang nakikita ninyo, at kailangan muna kayong gawing perpekto ng Diyos, kailangan ganap ninyong ibigay ang inyong puso sa Diyos. Kailangan muna ninyong makita ang kabuuan ng kaluwalhatiang ito; inyo lamang nakikita na nilupig na ng Diyos ang inyong puso, na hindi ninyo Siya kailan man maaaring talikdan, at susundin ang Diyos hanggang sa katapusan at hindi magbabago ang inyong puso. Kaya’t yan ang kaluwalhatian ng Diyos. Saan mo nakikita ang kaluwalhatian ng Diyos? Sa mga epekto ng Kanyang mga gawa sa mga tao. Nakikita ng mga tao na ang Diyos ay kaibig-ibig, ang Diyos na nasa kanilang mga puso, at ayaw nilang iwan Siya, at ito ang kaluwalhatian ng Diyos. Kapag umangat ang lakas ng mga kapatid sa simbahan, at magawa nilang mahalin ang Diyos mula sa kanilang puso, makita ang kataas-taasang kapangyarihan ng gawa ng Diyos, ang hindi mapantayang lakas ng Kanyang mga salita, kapag nakita nila na ang Kanyang mga salita ay may dalang awtoridad at maaari Niyang ipatupad ang Kanyang gawa sa abandonadong bayan sa pangunahing bahagi ng Tsina, kapag, kahit na mahina ang mga tao, ang kanilang mga puso ay yuyukod sa harapan ng Diyos at ang mga ito ay handang tanggapin ang mga salita ng Diyos, at kung kailan, bagama’t sila ay mahina at hindi karapat-dapat, nakikita nila na ang mga salita ng Diyos ay kaibig-ibig, at karapat-dapat ng kanilang pagmamahal, sa gayon ito ay ang kaluwalhatian ng Diyos. Kapag ang araw ay dumating kung saan ang mga tao ay ginawang perpekto ng Diyos, at nagawang sumuko sa harap Niya, at ganap na sumunod sa Diyos, at iniwanan ang kanilang mga pag-aasam at kapalaran sa mga kamay ng Diyos, sa gayon ang ikalawang bahagi ng kaluwalhatian ng Diyos ay ganap na natamo. Na ang ibig sabihin, kapag ang gawa ng praktikal na Diyos ay ganap na nakumpleto, ang Kanyang gawa sa lungsod ng Tsina ay darating sa pagtatapos; sa ibang salita, kapag ang mga naitakda at pinili ng Diyos ay ganap nang perpekto, ang Diyos ay paluluwalhatian. Sinabi ng Diyos na dinala Niya ang ikalawang bahagi ng Kanyang kaluwalhatian sa Silangan, gayon pa man ito ay hindi nakikita ng mata. Dinala ng Diyos ang Kanyang gawain sa Silangan: Siya ay dumating na sa Silangan, at ito ay kaluwalhatian ng Diyos. Ngayon, kahit na ang Kanyang gawain ay malapit nang makumpleto, dahil nagpasya ang Diyos na ito ay mangyari, ito ay tumpak na maisasakatuparan. Nagpasya ang Diyos na kukumpletuhin Niya ang gawa na ito sa Tsina, at Siya ay nagpasiya na kayo ay gawing perpekto. Kaya’t wala Siyang binibigay sa iyong daan palabas—Kanya nang nalupig ang iyong puso, at kailangan mong pumunta maging nais mo man o hindi, at kapag kayo ay nakamit ng Diyos, ang Diyos ay maluluwalhati. Ngayon, ang Diyos ay kailangan pang ganap na maluwalhati, dahil ikaw ay gagawin pang perpekto, at bagaman ang inyong mga puso ay bumalik sa Diyos, mayroon pa ring mga kahinaan sa iyong laman, hindi mo kayang bigyang kasiyahan ang Diyos, hindi mo kayang mabigyang-pansin ang kalooban ng Diyos, at marami pang mga negatibong bagay na dapat alisin mula sa inyo.
Ang “Dumating Na Ang Milenyong Kaharian”, ay isang propesiya, ito ay kahalintulad sa panghuhula ng isang propeta, na kung saan ang mga propesiya ng Diyos ay kung ano ang mangyayari sa hinaharap. Ang mga salita na sinasabi ng Diyos sa hinaharap at ang mga salita na sinasabi Niya ngayon ay hindi pareho: Ang mga salita ng hinaharap ang gagabay sa kapanahunan, samantalang ang mga salita na Kanyang sinasabi ngayon ay gagawing perpekto ang mga tao, pipinuhin sila, at pakikitunguhan sila. Ang Kapanahunan ng Salita sa hinaharap ay naiiba mula sa Kapanahunan ng Salita ngayon. Ngayon, lahat ng mga salita na sinabi ng Diyos—anuman ang paraan kung paano Niya ito ginagawa—ay, sa kabuuan, upang gawing perpekto ang mga tao, dalisayin ang karumihan sa loob nila, at gawin silang banal, at matuwid sa harap ng Diyos. Ang mga salitang binigkas ngayon at ang mga salita na bibigkasin sa hinaharap ay dalawang magkahiwalay na bagay. Ang mga salitang binanggit sa Kapanahunan ng Kaharian ay upang makapasok ang mga tao sa lahat ng pagsasanay, upang ihatid ang mga tao sa tamang landasin sa lahat ng bagay, upang tanggalin ang lahat ng marumi sa kanila. Ganoon ang ginagawa ng Diyos sa kapanahunang ito: Siya ay lumilikha ng isang saligan ng Kanyang mga salita sa bawat tao, ginagawa Niya ang Kanyang mga salita bilang buhay ng bawat tao, at ginagamit Niya ang Kanyang mga salita upang liwanagan at gabayan sila sa loob at sa bawa’t sandali, at kapag sila ay hindi maingat sa kalooban ng Diyos, ang mga salita ng Diyos ay nasa loob nila upang sisihin at disiplinahin sila. Ang mga salita ngayon ay upang maging buhay ng tao, ang mga ito ay tuwirang tumutustos sa lahat ng pangangailangan ng tao, lahat ng kakulangan mo sa loob ay tinutustusan ng mga salita ng Diyos, at lahat ng mga taong tumatanggap ng mga salita ng Diyos ay maliliwanagan sa pamamagitan ng pagkain at pag-inom ng Kanyang mga salita. Ang mga salita na binanggit ng Diyos sa hinaharap ay gabay sa mga tao sa buong sansinukob; ngayon, ang mga salitang ito ay binanggit lamang sa Tsina, at hindi sila kumakatawan sa mga binanggit sa buong sansinukob. Magsasalita lamang ang Diyos sa buong sansinukob kapag ang Milenyong Kaharian ay dumating na. Alamin na ang mga salitang binanggit ngayon ng Diyos ay upang gawing perpekto ang mga tao; ang mga salita na binanggit ng Diyos sa panahong ito ay upang maglaan sa mga pangangailangan ng mga tao, hindi upang hayaan kang malaman ang mga misteryo o makita ang mga himala ng Diyos. Na Siya ay nagsasalita gamit ang maraming kaparaanan upang tustusan ang pangangailangan ng mga tao. Ang Kapanahunan ng Milenyong Kaharian ay kailangan munang dumating—Ang Kapanahunan ng Milenyong Kaharian na binabanggit ay ang araw ng kaluwalhatian ng Diyos. Matapos makumpleto ni Jesus ang gawa sa Judea, inilipat ng Diyos ang Kanyang gawa sa lungsod ng Tsina at lumikha ng isa pang plano. Gumagawa Siya ng isa pang bahagi ng Kanyang gawa sa inyo, ginagawa Niya ang gawain na maging perpekto ang tao gamit ang mga salita, at gumagamit ng mga salita upang magdulot sa mga tao ng sobrang pagdurusa at gayon din makamit ang karamihan sa biyaya ng Diyos. Ang yugto ng gawa na ito ay lumikha ng grupo ng mga mananagumpay, at matapos Niyang malikha ang grupong ito ng mga mandaraig, magagawa nilang patotohanan ang Kanyang mga gawa, maisasabuhay nila ang katotohanan, at aktwal na magpasaya sa Kanya at maging tapat sa Kanya hanggang sa kamatayan, at sa ganitong paraan ang Diyos ay maluluwalhati. Kapag ang Diyos ay napaluwalhatian, kapag nagawa na Niyang perpekto ang grupong ito ng mga tao, ito ang Kapanahunan ng Milenyong Kaharian.
Si Jesus ay nasa lupa sa loob ng tatlumpu’t-tatlo at kalahating taon, Siya ay naparito upang isagawa ang pagpapako sa krus, at sa pamamagitan ng pagpapako sa krus nakamit ng Diyos ang isang bahagi ng kaluwalhatian. Nang ang Diyos ay nagkatawang-tao Siya ay maaaring maging mapagpakumbaba at nakatago, at maaaring magtiis sa malubhang kahirapan. Kahit Siya ay ang Diyos Mismo, tiniis Niya pa rin ang bawat kahihiyan, at ang bawat panglalait, at tiniis Niya ang malubhang kadalamhatian sa pagkapako sa krus upang makumpleto ang gawain ng pagtutubos. Matapos na ang yugtong ito ng gawa ay mawakasan, bagaman nakita ng mga tao na nakamit ng Diyos ang dakilang kaluwalhatian, hindi ito ang siyang kabuuan ng Kanyang kaluwalhatian; ito ay isang bahagi lamang ng Kanyang kaluwalhatian, na Kanyang nakamit mula kay Jesus. Bagaman nagawang tiisin ni Jesus ang bawat hirap, na maging mapagpakumbaba at nakatago, na maipako sa krus para sa Diyos, natamo lamang ng Diyos ang isang bahagi ng Kanyang kaluwalhatian, at ang Kanyang kaluwalhatian ay nakamit sa Israel. Ang Diyos ay may isa pang bahagi ng kaluwalhatian: pagparito sa lupa upang aktwal na magtrabaho at gawaing perpekto ang grupo ng mga tao. Sa yugto ng gawa ni Jesus, lumikha Siya ng ilang mga hindi maunawaang bagay, ngunit ang yugto ng trabahong iyon ay hindi lamang upang maisagawa ang mga tanda at mga kababalaghan. Iyon ay upang ipakita na si Jesus ay maaaring magdusa, at ipako sa krus para sa Diyos, na si Jesus ay handang magdusa nang napakasakit dahil mahal Niya ang Diyos, at bagaman inabandona Siya ng Diyos, Siya ay handa pa ring isakripisyo ang Kanyang buhay para sa kalooban ng Diyos. Matapos maisakatuparan ng Diyos ang Kanyang gawa sa Israel at si Jesus ay ipinako sa krus, ang Diyos ay naluwalhati, at ang Diyos ay nagpatotoo sa harap ni Satanas. Ni hindi ninyo alam o nakita kung paanong nag-anyong tao ang Diyos sa Tsina, kaya’t paano ninyo makikita na ang Diyos ay naluwalhati? Kapag ang Diyos ay nagsagawa ng maraming gawain ng paglulupig sa inyo, at kayo ay matuwid na nanindigan, sa gayon ang gawang ito ng Diyos ay matagumpay, at ito ay bahagi ng kaluwalhatian ng Diyos. Ito lamang ang nakikita ninyo, at kailangan muna kayong gawing perpekto ng Diyos, kailangan ganap ninyong ibigay ang inyong puso sa Diyos. Kailangan muna ninyong makita ang kabuuan ng kaluwalhatiang ito; inyo lamang nakikita na nilupig na ng Diyos ang inyong puso, na hindi ninyo Siya kailan man maaaring talikdan, at susundin ang Diyos hanggang sa katapusan at hindi magbabago ang inyong puso. Kaya’t yan ang kaluwalhatian ng Diyos. Saan mo nakikita ang kaluwalhatian ng Diyos? Sa mga epekto ng Kanyang mga gawa sa mga tao. Nakikita ng mga tao na ang Diyos ay kaibig-ibig, ang Diyos na nasa kanilang mga puso, at ayaw nilang iwan Siya, at ito ang kaluwalhatian ng Diyos. Kapag umangat ang lakas ng mga kapatid sa simbahan, at magawa nilang mahalin ang Diyos mula sa kanilang puso, makita ang kataas-taasang kapangyarihan ng gawa ng Diyos, ang hindi mapantayang lakas ng Kanyang mga salita, kapag nakita nila na ang Kanyang mga salita ay may dalang awtoridad at maaari Niyang ipatupad ang Kanyang gawa sa abandonadong bayan sa pangunahing bahagi ng Tsina, kapag, kahit na mahina ang mga tao, ang kanilang mga puso ay yuyukod sa harapan ng Diyos at ang mga ito ay handang tanggapin ang mga salita ng Diyos, at kung kailan, bagama’t sila ay mahina at hindi karapat-dapat, nakikita nila na ang mga salita ng Diyos ay kaibig-ibig, at karapat-dapat ng kanilang pagmamahal, sa gayon ito ay ang kaluwalhatian ng Diyos. Kapag ang araw ay dumating kung saan ang mga tao ay ginawang perpekto ng Diyos, at nagawang sumuko sa harap Niya, at ganap na sumunod sa Diyos, at iniwanan ang kanilang mga pag-aasam at kapalaran sa mga kamay ng Diyos, sa gayon ang ikalawang bahagi ng kaluwalhatian ng Diyos ay ganap na natamo. Na ang ibig sabihin, kapag ang gawa ng praktikal na Diyos ay ganap na nakumpleto, ang Kanyang gawa sa lungsod ng Tsina ay darating sa pagtatapos; sa ibang salita, kapag ang mga naitakda at pinili ng Diyos ay ganap nang perpekto, ang Diyos ay paluluwalhatian. Sinabi ng Diyos na dinala Niya ang ikalawang bahagi ng Kanyang kaluwalhatian sa Silangan, gayon pa man ito ay hindi nakikita ng mata. Dinala ng Diyos ang Kanyang gawain sa Silangan: Siya ay dumating na sa Silangan, at ito ay kaluwalhatian ng Diyos. Ngayon, kahit na ang Kanyang gawain ay malapit nang makumpleto, dahil nagpasya ang Diyos na ito ay mangyari, ito ay tumpak na maisasakatuparan. Nagpasya ang Diyos na kukumpletuhin Niya ang gawa na ito sa Tsina, at Siya ay nagpasiya na kayo ay gawing perpekto. Kaya’t wala Siyang binibigay sa iyong daan palabas—Kanya nang nalupig ang iyong puso, at kailangan mong pumunta maging nais mo man o hindi, at kapag kayo ay nakamit ng Diyos, ang Diyos ay maluluwalhati. Ngayon, ang Diyos ay kailangan pang ganap na maluwalhati, dahil ikaw ay gagawin pang perpekto, at bagaman ang inyong mga puso ay bumalik sa Diyos, mayroon pa ring mga kahinaan sa iyong laman, hindi mo kayang bigyang kasiyahan ang Diyos, hindi mo kayang mabigyang-pansin ang kalooban ng Diyos, at marami pang mga negatibong bagay na dapat alisin mula sa inyo.
