Kingdom Praise Musical Drama—Every Nation Worships the Practical God

菜單

Mga Pagbigkas ni Cristo|Ang Ika-tatlumpu’t-limang Pagbigkas

Ang Ika-tatlumpu’t-limang Pagbigkas

Pitong kulog ang lumalabas mula sa trono, nililiglig ang sansinukob, ibinabaligtad ang langit at lupa, at umaalingawngaw sa buong himpapawid! Lubhang tumatagos ang tunog kaya’t ang mga tao ay hindi makatakas ni makatago mula rito. Ang mga guhit ng kidlat at mga dagundong ng kulog ay ipinadadala, dinadala sa katapusan ang langit at lupa sa isang saglit, at ang mga tao ay nasa bingit ng kamatayan. Pagkatapos, isang marahas na bagyong ulan ang humahagupit sa buong kalawakan na singbilis ng kidlat, bumabagsak mula sa himpapawid! Sa pinakamalalayong sulok ng lupa, tulad sa isang pagbuhos na umaagos tungo sa bawa’t kasuluk-sulukan at piták-piták, walang naiiwan kahit isang mantsa, at habang hinuhugasan nito ang lahat mula ulo hanggang daliri ng paa, walang anumang natatago mula rito ni matatakpan ang sinumang tao mula rito. Ang mga dagundong ng kulog, gaya ng nakakapanindig-balahibong liwanag ng mga guhit ng kidlat, ay nagpapanginig sa mga tao sa takot! Ang matalas at magkabila’y-talim na sibat ay nagpapabagsak sa mga anak ng pagsuway, at ang kaaway ay nakaharap sa sakúnâ nang walang anumang masisilungan, ang kanilang mga ulo’y umiikot sa karahasan ng bagyo, at, nahagupit na walang-malay, sila ay kaagad na bumabagsak na patay tungo sa umaagos na mga tubig upang maanod paláyô. Basta na lamang sila namamatay nang walang anumang paraang magliligtas sa kanilang mga buhay. Ang pitong kulog ay nagmumula sa Akin at dinadala nila ang Aking hangarin, na ang pabagsakin ang pinakamatatandang mga anak-na-lalaki ng Egipto, upang parusahan ang masama at linisin ang Aking mga iglesia, upang ang lahat ay nakakapit nang malápít sa isa’t isa, sila ay nag-iisip at kumikilos nang magkakapareho, at sila ay kaisang-puso Ko, at upang ang lahat ng mga iglesia sa buong sansinukob ay maitayo bilang isa. Ito ang Aking layunin.
Kapag ang kulog ay dumadagundong, ang mga pagtangis ay nagsisimulang umalon. Ang ilan ay nagigising mula sa kanilang pagkakatulog, at, matinding nababahala, nagsasaliksik silang malalim sa kanilang mga kaluluwa at nagmamadaling bumabalik sa harap ng trono. Tumitigil sila sa panlilinlang at pandaraya at paggawa ng mga krimen, at hindi pa gaanong huli para sa gayong mga tao na magising. Nagmamasid Ako mula sa trono. Tinitingnan Ko nang malalim ang mga puso ng mga tao. Inililigtas Ko yaong masigasig at mainit na nagnanasà sa Akin, at kinaaawaan Ko sila. Aking ililigtas tungo sa kawalang-hanggan yaong mga nagmamahal sa Akin sa kanilang mga puso nang higit kaysa lahat ng iba pa, yaong nakakaunawa sa Aking kalooban, at siyang sumusunod sa Akin hanggang sa katapusan ng daan. Hahawakan silang ligtas ng Aking kamay upang hindi nila harapin ang tagpong ito at hindi sumapit sa kapahamakan. Ang ilan, kapag nakita nila ang tanawing ito ng gumuguhit na kidlat, ay naghihirap sa kanilang mga puso na hindi nila maibubulalas, at ang kanilang mga panghihinayang ay masyadong huli na. Kung magpipilit silang kumilos nang papaganito, lubhang huli na para sa kanila. O, ang lahat, ang lahat! Lahat nang ito ay magaganap. Ito ay isa sa Aking mga paraan ng pagliligtas. Inililigtas Ko yaong mga nagmamahal sa Akin at pinababagsak ang masama. Upang ang Aking kaharian ay maging matibay at matatag sa lupa at upang malaman ng lahat ng mga tao sa bawa’t bansa sa buong sansinukob na Ako ay hari, Ako ay nagngangalit na apoy, Ako ay Diyos na nagsasaliksik sa kaloob-loobang puso ng bawa’t tao. Mula sa sandaling ito, ang paghatol ng malaking puting trono ay hayagang ibinubunyag sa karamihan at ibinabalita sa lahat ng mga tao na ang paghatol ay nagsimula na! Walang alinlangan na lahat ng hindi nagsasalita kung ano ang nasa kanilang mga puso, yaong mga nakakadama ng pag-aalinlangan at hindi nangangahas na maging tiyak, lahat ng nagsasayang ng panahon, na nakakaunawa sa Aking mga inaasam nguni’t hindi handang isagawa ang mga iyon, sila ay dapat mahatulan. Dapat ninyong maingat na siyasatin ang inyong sariling mga intensiyon at mga motibo, at lumagay sa inyong dapat kalagyan, isagawa nang lubusan yaong Aking sinasabi, bigyang halaga ang inyong mga karanasan sa buhay, huwag kumilos nang masigasig sa panlabas, kundi palaguin ang inyong mga buhay, magulang, matatag at makaranasan, at saka lamang kayo magiging gaya ng Aking puso.
Tanggihan ang mga sunud-sunuran kay Satanas at ang mga masasamang espiritu na gumagambala at sumisira doon sa Aking mga itinatayong mga pagkakataon para samantalahin ang mga bagay-bagay para sa kanilang kalamangan. Dapat silang mahigpit na malimitahan at mapigilan at mapapakitunguhan lamang sila sa pamamagitan ng paggamit ng matatalas na mga sibat. Yaong mga pinakamasasama ay dapat na agarang mabunot upang hindi na sila maging banta sa hinaharap. At ang iglesia ay magagawang perpekto, hindi magkakaroon ng anumang kapansanan, at ito ay magiging malusog, puno ng sigla at lakas. Kasunod ng gumuguhit na kidlat, umaalingawngaw ang dagundong ng mga kulog. Hindi kayo dapat magpabaya, at hindi kayo dapat sumuko kundi gawin ang inyong sukdulang kakayahan para makahabol, at tiyak na inyong makikita kung ano ang ginagawa ng Aking kamay, kung ano ang Aking kinakamit, kung ano ang Aking itinatapon, kung ano ang Aking pineperpekto, kung ano ang Aking binubunot, kung ano ang Aking pinababagsak. Ang lahat ng ito ay mahahayag sa harap ng inyong mga paningin upang inyong makita nang malinaw ang Aking pagka-makapangyarihan-sa-lahat.
Mula sa trono hanggang sa mga kadulu-duluhan ng buong sansinukob, ang pitong kulog ay umaalingawngaw. Isang malaking pangkat ng mga tao ang maliligtas at magpapasakop sa harap ng Aking trono. Kasunod nitong liwanag ng buhay, naghahanap ang mga tao ng paraan upang makaligtas at hindi nila nakakayang tulungan ang kanilang mga sarili kundi lumalapit sa Akin, upang lumuhod sa pagsamba, ang kanilang mga bibig ay tumatawag sa pangalan ng makapangyarihang totoong Diyos, at ipinahahayag ang kanilang mga kahilingan. Nguni’t para sa kanilang lumalaban sa Akin, mga taong pinatitigas ang kanilang mga puso, ang kulog ay umaalingawngaw sa kanilang mga tainga at walang dudang sila ay dapat mapahamak. Ito lamang ang huling kalalabasan para sa kanila. Ang Aking minamahal na mga anak-na-lalaki na mga matagumpay ay mananatili sa Sion at makikita ng lahat ng mga tao kung ano ang kanilang makukuha, at matinding luwalhati ang makikita sa harap ninyo. Ito ay talagang isang malaking pagpapala na ang katamisan ay mahirap isalita.
Kapag ang lagapak ng pitong kulog ay lumabas, naroon ang kaligtasan niyaong mga nagmamahal sa Akin, niyaong nagnanasa sa Akin nang may tapat na mga puso. Yaong nabibilang sa Akin at siyang Aking naitalaga at napili ay makakayang lahat na sumailalim sa Aking pangalan. Naririnig nila ang Aking tinig, na siyang pagtawag ng Diyos. Hayaan yaong mga nasa kadulu-duluhan ng lupa na makitang Ako ay matuwid, Ako ay tapat, Ako ay pag-ibig, Ako ay kahabagan, Ako ay hari, Ako ay nagngangalit na apoy, at sa kahuli-hulihan Ako ay walang-awang paghatol.
Hayaan ang lahat sa mundo na makitang Ako ay ang tunay at ganap na Diyos Mismo. Lahat ng mga tao ay taos na napapaniwala at walang sinumang nangangahas na muling lumaban sa Akin, na hatulan Ako o siraan Akong muli. Kung hindi, sila ay agad na susumpain at babagsak sa kanila ang sakúnâ. Tatangis lamang sila at pagngangalitin ang kanilang mga ngipin at pasasapitin nila ang kanilang sariling pagkawasak.
Hayaang malaman ng lahat ng mga tao, at ipaalam sa mga kadulu-duluhan ng sansinukob, upang malaman ng bawa’t tao. Ang Makapangyarihang Diyos ang nag-iisang totoong Diyos, ang lahat ay isa-isang luluhod para sumamba sa Kanya at kahit ang mga batang kaaalam lamang magsalita ay tatawag ng “Makapangyarihang Diyos”! Makikita niyaong mga nanunungkulang may-kapangyarihan ng kanilang sariling mga mata ang totoong Diyos na nagpapakita sa harapan nila at sila rin ay magpapatirapa sa pagsamba, nagsusumamo para sa habag at kapatawaran, nguni’t ito ay lubhang huli na dahil ang sandali ng kanilang pagpanaw ay nakarating na; dapat itong magawa para sa kanila: pinapatawan sila ng hatol na mapunta sa walang-hanggang hukay. Dadalhin Ko ang buong kapanahunan sa katapusan, at lalo pang palalakasin ang Aking kaharian. Lahat ng mga bansa at mga bayan ay magpapasakop sa Aking harapan hanggang sa kawalang-hanggan!

Mga Pagsasalaysay|Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II Ang Matuwid na Disposisyon ng Diyos


Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II Ang Matuwid na Disposisyon ng Diyos (Ikaapat na bahagi)




Ang mga salita ng Diyos sa video na ito ay mula sa librong "Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao" Ang nilalaman ng video na ito:
Ang Tunay na Pagsisisi sa Puso ng mga Taga-Ninive ang Nagdulot sa Kanila ng Awa ng Diyos at Nagpabago sa Kanilang Sariling Kahihinatnan
Ang Awa at Pagpaparaya ng Diyos ay Hindi Bihira—Ang Totoong Pagsisisi ng Tao ang Ganoon
Ang Matuwid na Disposisyon ng Manlilikha ay Tunay at Malinaw
Ang Tapat na Damdamin ng Manlilikha sa Sangkatauhan
Ipinapahayag ng Manlilikha ang Kanyang Tunay na Nararamdaman sa Sangkatauhan

Christian Variety Show | "Bibisita ang Pulis sa Bagong Taon" (Tagalog Skit 2018)

Christian Variety Show | "Bibisita ang Pulis sa Bagong Taon" (Tagalog Skit 2018)


Si Zheng Xinming na may edad nang halos pitumpo, ay isang matapat na Kristiyano. Dahil sa kanyang pananampalataya sa Panginoon, nadetine at nabilanggo siya, at nahatulan ng walong taon. Sa kanyang paglaya, inilista pa rin siya ng pulis na Komunistang Tsino bilang target ng nakatuon na pagmamanman. Partikular, matapos tanggapin ng matanda ang gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw, halow araw-araw na dumarating ang mga pulis para takutin at istorbohin siya. Walang paraan para mabasa ni Zheng Xinming ang salita ng Diyos nang normal sa bahay, at maging ang mga kapamilya niya'y nababalisa rin. Ngayon bisperas ng Bagong Taon at nasa bahay ang matandang nagbabasa ng salita ng Diyos, hindi alam kung ano ang maaaring mangyari …


Pagbabasa ng mga Salita ng Diyos | "Dapat Kang Maghanda ng Sapat na Mabubuting Gawa para sa Iyong Hantungan" (Tagalog Dubbed)



Pagbabasa ng mga Salita ng Diyos | "Dapat Kang Maghanda ng Sapat na Mabubuting Gawa para sa Iyong Hantungan"  (Tagalog Dubbed)



Sabi ng Makapangyarihang Diyos: "Ang Aking awa ay nahahayag sa mga nagmamahal sa Akin at nagtatakwil ng kanilang mga sarili. At ang kaparusahang sumapit sa masama ay tiyak na patunay ng Aking matuwid na disposisyon at, higit pa, patotoo sa Aking poot. Kapag dumarating ang sakuna, taggutom at salot ang sasapitin ng lahat niyaong sumasalungat sa Akin at sila ay tatangis.

Diyos ang Pinagmulan ng Buhay ng Tao

Espiritu,buhay,kapalaran,Diyos,kaligtasan,

Diyos ang Pinagmulan ng Buhay ng Tao

Mula ng sandaling isilang kang umiiyak sa mundong ito, sinimulan mo nang gawin ang iyong tungkulin. Ginagampanan mo ang iyong papel ayon sa plano ng Diyos at sa pagtatalaga ng Diyos. Sinimulan mo ang paglalakbay ng buhay. Anuman ang iyong kinagisnan at anumang paglalakbay ang nasa iyong hinaharap, walang maaaring makaligtas sa pagsasaayos at pagkakaayos na inilaan ng Langit, at walang sinuman ang may kontrol ng kanilang kapalaran, sapagkat Siya lamang na namumuno sa lahat ng bagay ang may kakayahan ng naturang gawain. Mula ng araw na dumating ang pag-iral ng tao, ang Diyos ay naging matatag sa Kanyang gawain, namamahala sa sansinukob at nangangasiwa sa pagbabago at paggalaw ng lahat ng mga bagay. Tulad ng lahat ng mga bagay, tahimik at hindi alintanang tinatanggap ng tao ang sustansya ng katamisan at ng ulan at hamog mula sa Diyos. Tulad ng lahat ng mga bagay, hindi alam ng tao na siya’y namumuhay sa ilalim ng pagsasaayos ng kamay ng Diyos. Ang puso at espiritu ng tao ay tangan ng kamay ng Diyos, at lahat ng buhay ng tao ay nakikita ng mga mata ng Diyos. Ikaw man ay naniniwala rito o hindi, anuman at lahat ng mga bagay, buhay o patay, ay magpapalipat-lipat, magbabago, manunumbalik, at maglalaho ayon sa mga saloobin ng Diyos. Ganito mamahala sa lahat ng bagay ang Diyos.


Sa pagkagat ng dilim, ang tao ay nananatiling walang malay, sapagkat ang puso ng tao ay hindi nakakaunawa kung paano lumalapit ang dilim o kung saan ito nanggaling. Habang tahimik na tumatakas ang gabi, sinasalubong ng tao ang liwanag ng umaga, ngunit ang puso ng tao ay lubhang mas malabo o hindi batid kung saan nanggaling ang liwanag at paano nito naitaboy ang kadiliman ng gabi. Ang paulit-ulit na salitan ng araw at gabi ang nagdadala sa tao sa isang panahon patungo sa isa pa, sumasabay sa galaw ng panahon, habang tinitiyak na ang gawain ng Diyos at ang Kanyang plano ay maisakatuparan sa bawat panahon at sa lahat ng oras. Ang tao ay naglakad ng mahabang panahon kasama ang Diyos, ngunit hindi alam ng tao na ang Diyos ang namumuno sa kapalaran ng lahat ng bagay at mga buhay na nilalang o kung paano isinasaayos o pinamamahalaan ng Diyos ang lahat ng bagay. Ito ay isang bagay na naging mailap sa tao mula pa sa sinaunang panahon hanggang sa kasalukuyang araw. Sa kung anong dahilan kung bakit, ito ay hindi dahil sa ang paraan ng Diyos ay masyadong mailap, o dahil ang plano ng Diyos ay dapat pang mapagtantuhan, kundi dahil ang puso at espiritu ng tao ay masyadong malayo sa Diyos. Kung kaya’t, kahit ang tao ay sumusunod sa Diyos, siya ay walang kamalay-malay na nananatili sa paglilingkod kay Satanas. Walang aktibong naghahanap ng mga yapak o wangis ng Diyos, at walang nagnanais na mamuhay sa pangangalaga at pag-iingat ng Diyos. Sa halip, sila ay handang umasa sa kaagnasan ni Satanas at kasamaan upang iangkop sa mundong ito at sa mga patakaran ng buhay na sinusunod ng makasalanang sangkatauhan. Sa puntong ito, ang puso at espiritu ng tao ay isinakripisyo kay Satanas at siyang bumubuhay dito. Higit pa rito, ang puso at espiritu ng tao ay naging lugar kung saan si Satanas ay maaaring manirahan at naging akmang palaruan ito. Sa paraang ito, ang tao ay walang kamalay-malay na nawawala sa kanya ang pag-unawa ng mga prinsipyo ng pagiging tao, at ang halaga at layunin ng pag-iral ng tao. Ang mga batas mula sa Diyos at ang tipan sa pagitan ng Diyos at ng tao ay unti-unting naglalaho sa puso ng tao at hindi na naghahanap ang tao o nagbibigay pansin sa Diyos. Sa paglipas ng panahon, ang tao ay hindi na nauunawaan kung bakit nilikha ng Diyos ang tao, ni hindi niya maintindihan ang mga salitang nagmula sa bibig ng Diyos o mapagtanto ang lahat ng galing sa Diyos. Nagsimula ang tao na labanan ang mga batas at kautusan mula sa Diyos; ang puso at espiritu ng tao ay naging mapurol.... Nawawala na sa Diyos ang taong Kanyang orihinal na nilikha, at nawawala na sa tao ang ugat ng kanyang pinanggalingan. Ito ang pighati ng sangkatauhang ito. Sa katunayan, magmula sa simula hanggang ngayon, ang Diyos ay nagtanghal ng trahedya para sa sangkatauhan kung saan ang tao ay kapwa bida at biktima, at walang kayang sumagot kung sino ang direktor ng trahedyang ito.


Sa napakalawak na mundo, hindi mabilang na mga pagbabago na ang nangyari, nang paulit-ulit. Walang may kakayahang manguna at gumabay sa sangkatauhang ito maliban sa Kanya na namumuno sa lahat ng mga bagay sa sansinukob. Walang makapangyarihan na maaaring magtrabaho o gumawa ng mga preparasyon para sa sangkatuhang ito, lalo na ang isang tao na may kakayahang mamuno sa sangkatuhang ito tungo sa hantungan ng liwanag at ng liberasyon mula sa makamundong kawalan ng mga katarungan. Ang Diyos ay dumaraing para sa kinabukasan ng sangkatauhan, at nagdadalamhati sa pagbagsak ng sangkatauhan. Siya ay nakakaramdam ng kalungkutan sa dahan-dahang pagmartsa ng sangkatauhan paibaba at sa landas na walang balikan. Winasak ng sangkatauhan ang puso ng Diyos at tinalikuran Siya para hanapin ang kasamaan. Walang sinuman ang nakapag-isip tungo sa direksyon kung saan ang sangkatauhang tulad nito ay gagalaw. Dahil mismo sa kadahilanang ito kaya walang nakadarama ng galit ng Diyos. Walang naghanap ng paraan para pasayahin ang Diyos o subukin na maging malapit sa Diyos. Higit pa rito, walang naghangad na unawain ang kalungkutan at pasakit ng Diyos. Kahit pagkatapos marinig ang tinig ng Diyos, nagpapatuloy ang tao sa kanyang landas palayo sa Diyos, umiiwas sa biyaya at kalinga ng Diyos, lumalayo sa katotohanan ng Diyos, at sa halip ay mas nanaising ibenta ang kanyang sarili kay Satanas, ang kaaway ng Diyos. At sino rito ang nag-isip kung paano makikitungo ang Diyos sa taong walang pagsisising nagpaalis sa Kanya? Walang nakakaalam na ang paulit-ulit na paalala at mga pangaral ng Diyos ay dahil sa hawak Niya sa Kanyang mga kamay ang walang kahalintulad na sakuna na Kanyang inihanda, yaong hindi kakayanin ng laman at kaluluwa ng tao. Ang sakunang ito ay hindi isang simpleng kaparusahan ng laman kundi pati ng kaluluwa. Kailangan mong malaman ito: Kapag ang plano ng Diyos ay nawalan ng bisa at kapag ang Kanyang mga paalala at mga pangaral ay hindi tinugunan anong galit ang Kanyang ipapamalas? Ito ay walang magiging katulad kumpara sa dinanas dati o narinig ng sinumang nilalang. Kaya’t ito ang masasabi ko, ang sakunang ito ay walang katulad at hindi kailanman mauulit. Ito ay sa kadahilanang isang paglikha lamang at isang kaligtasan ang nakapaloob sa plano ng Diyos. Ito ang una at huling pagkakataon. Samakatuwid, walang maaaring makaunawa sa mabuting intensyon at taimtim na pag-asa ng Diyos para sa kaligtasan ng sangkatauhan.


Nilikha ng Diyos ang mundong ito at dinala ang tao, isang buhay na nilalang na pinagkalooban Niya ng buhay. Kaya naman, nagkaroon ang tao ng mga magulang at mga kamag-anak at hindi na nag-isa. Magmula nang unang makita ng mga mata ng tao ang materyal na mundo, siya ay itinadhanang mamuhay sa loob ng pagtatalalaga ng Diyos. Ito ang hininga ng buhay mula sa Diyos na siyang sumusuporta sa bawat buhay na nilalang mula sa kanyang paglaki hanggang sa pagtanda. Sa prosesong ito, walang naniwala na ang tao ay nabubuhay at lumalaki sa ilalim ng pangangalaga ng Diyos. Sa halip, pinanghahawakan nila na ang tao ay lumalaki sa ilalim ng pagmamahal at pangangalaga ng kanyang mga magulang, at ang kanyang paglaki ay saklaw ng batas ng buhay. Ito ay dahil hindi alam ng tao kung sino ang nagkaloob ng buhay o kung saan ito nanggaling, lalo nang hindi kung paanong ang likas ng buhay ay lumilikha ng himala. Ang alam lamang ng tao ay ang pagkain ang basehan ng pagpapatuloy ng buhay, na ang tiyaga ay ang pinagmulan ng pag-iral ng buhay, at ang paniniwala sa kanyang utak ang siyang kayamanan sa kanyang kaligtasan sa buhay. Hindi nararamdaman ng tao ang grasya at panustos mula sa Diyos. Kung kaya’t aaksayahin ng tao ang buhay na ipinagkaloob sa kanya ng Diyos.… Wala ni isang tao na araw at gabing minamasdan ng Diyos ang kusang loob na sambahin Siya. Ipinagpapatuloy ng Diyos ang gawain ayon sa Kanyang mga plano sa tao nang wala Siyang kahit anong inaasahan. Ginagawa Niya iyon sa pag-asang balang araw, magigising ang tao mula sa kanyang panaginip at biglang maunawaan ang halaga at layunin ng buhay, maunawaan ang halaga kung saan binigay ng Diyos ang lahat sa tao, at malaman kung gaano nananabik ang Diyos na manumbalik ang tao sa Kanya. Wala pang nagsaalang-alang sa mga lihim na pinagmulan at pagpapatuloy ng buhay ng tao. Gayunpaman, tanging ang Diyos na siyang nakakaintindi ng lahat ng ito, ang tahimik na umiinda ng pasakit at mga dagok mula sa tao na tumanggap ng lahat mula sa Diyos ngunit walang pagpapasalamat. Binabalewala ng tao ang lahat ng pinakikinabangan niya sa buhay, at “sa ganitong paraan,” ang Diyos ay pinagtaksilan, kinalimutan, at kinikilan ng tao. Tunay bang ganoon kahalaga ang plano ng Diyos? Ang tao ba, ang nabubuhay na nilalang na nagmula sa kamay ng Diyos, ay tunay nga bang mahalaga? Ang plano ng Diyos ay lubos na mahalaga; gayunman, ang buhay na nilalang na nilikha sa pamamagitan ng kamay ng Diyos ay nabubuhay para sa Kanyang plano. Samakatuwid, hindi kaya ng Diyos na sayangin ang Kanyang plano ng dahil lamang sa galit sa sangkatauhang ito. Ito ay para sa kapakanan ng Kanyang plano at hiningang Kanyang inilabas kaya tinitiis ng Diyos ang lahat ng paghihirap, hindi para sa laman ng tao kundi para sa buhay ng tao. Nais Niya na mabawi hindi ang laman ng tao kundi ang buhay na Kanyang inihinga palabas. Ito ang Kanyang plano.


Lahat ng dumating sa mundong ito ay dapat makaranas ng buhay at kamatayan, at marami ang nakaranas ng pagpapaulit-ulit na kamatayan at muling pagsilang. Iyong mga nabubuhay ay mamamatay kalaunan at ang mga nangamatay ay muling magbabalik. Ang lahat ng ito ay ang pagdaan ng buhay na isinaayos ng Diyos para sa bawat nabubuhay na nilalang. Gayunman, ang landasin at siklo na ito ay ang katotohanang nais ng Diyos na makita ng tao, na ang buhay na ipinagkaloob ng Diyos sa tao ay walang hanggan at hindi maaaring pigilan ng laman, panahon o kalawakan. Ito ang misteryo ng buhay na ipinagkaloob sa tao sa pamamagitan ng Diyos at patunay na ang buhay ay nanggaling sa Kanya. Bagaman marami ang maaaring hindi maniwala na ang buhay ay nanggaling sa Diyos, hindi maiwasan ng tao na masiyahan sa lahat ng galing sa Diyos, naniniwala man sila o itinatanggi nila ang Kanyang presensya. Kung pagdating ng araw ang Diyos ay nagkaroon ng biglaang pagbabago ng puso at naising bawiin muli ang lahat ng nabubuhay sa mundo at kunin muli ang buhay na Kanyang ibinigay, mawawala na ang lahat kung gayon. Ginagamit ng Diyos ang Kanyang buhay para matustusan ang lahat ng bagay maging buhay man o walang buhay, dinadala lahat sa mabuting kaayusan sa bisa ng Kanyang kapangyarihan at awtoridad. Ito ay katotohanan na hindi kayang isipin o madaling unawain ng sinuman, at ang mga hindi maunawaang katotohanan ang siyang tunay na nagpapahayag ng at katibayan ng puwersa ng buhay ng Diyos. Ngayon, hayaan mong sabihin Ko ang isang lihim: Ang kadakilaan at kapangyarihan ng buhay ng Diyos ay hindi maaaring maunawaan ng kahit sinong nilalang. Ito ay ganito ngayon, ganito noon at magiging ganito pagdating ng panahon. Ang pangalawang lihim na aking ibibigay ay ito: Ang pinagmulan ng buhay ay nanggaling sa Diyos, para sa lahat ng nilikha, anuman ang pagkakaiba sa anyo o kayarian. Anumang klase ng buhay na nilalang ka, hindi mo magagawang salungatin ang landas ng buhay na itinakda ng Diyos. Sa anumang pagkakataon, ang aking tanging hiling para sa tao ay kanyang maintindihan na kung walang pangangalaga, pag-iingat, at pagtustos ng Diyos, hindi matatanggap ng tao ang lahat ng dapat niyang matanggap, kahit gaano pa katindi ang pagsisikap o pagpupunyagi. Kung walang pagtutustos ng buhay mula sa Diyos, nawawala sa tao ang diwa ng pagpapahalaga sa buhay at nawawala ang diwa ng layunin sa buhay. Papaano pinahintulutan ng Diyos na sayangin ng tao ang kabuluhan ng Kanyang buhay nang walang inaalala? At muli, huwag kalimutan na ang Diyos ang pinagmulan ng iyong buhay. Kapag nabigo ang tao na mahalin ang lahat ng ipinagkaloob ng Diyos, hindi lamang babawiin ng Diyos ang lahat ng naibigay, ngunit higit pa diyan, ang tao ay dapat magbayad nang doble bilang bayad-pinsala para sa lahat ng ginugol ng Diyos.

                                                                                                                                          Mayo 26, 2003

                                                                               mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao



Tagalog Christian Music Video | "Ipapanumbalik ng Diyos ang Kahulugan ng Kanyang Paglikha ng Tao"



Tagalog Christian Music Video | "Ipapanumbalik ng Diyos ang Kahulugan ng Kanyang Paglikha ng Tao"  
I
Sangkatauha'y nilikha ng Diyos
nilagay sa lupa't pinangunahan hanggang kasalukuyan. 
Nagsilbi S'yang handog sa kasalanan  
at dahil dito niligtas N'ya ang tao.  
Sa huli'y dapat pa rin N'yang lupigin,
ipanumbalik sa dating kalagayan ang tao.   
Mula sa simula ito ang gawaing ginagawa Niya.
Kaharian N'ya'y Kanyang itatatag,
ipanunumbalik awtoridad N'ya sa lupa
pati kalagayan ng tao.  
Ipanunumbalik N'ya awtoridad N'ya
sa lahat ng nilalang N'ya.   
II
Ginawang tiwali ni Satanas, puso ng tao'y nawala,
pusong may takot sa Diyos,
at nawala tungkulin na dapat taglay
ng nilalang ng Diyos mula sa simula.
S'ya'y naging kaaway ng Diyos, 
namuhay sa ilalim ng utos at sakop ni Satanas.
Nawala ng Diyos pagsunod at takot ng tao, 
at Kanyang gawai'y 'di na magagawa sa kanila.
Kaharian N'ya'y Kanyang itatatag,
ipanunumbalik awtoridad N'ya sa lupa
pati kalagayan ng tao.   
Ipanunumbalik N'ya awtoridad N'ya
sa lahat ng nilalang N'ya.   
III
Tao'y nilikha ng Diyos at dapat sambahin ang Diyos.  
Ngunit tumalikod s'ya sa Diyos at sumamba kay Satanas.   
Tao'y nilikha ng Diyos at dapat sambahin ang Diyos.  
Ngunit tumalikod s'ya sa Diyos at sumamba kay Satanas.  
IV
Naging idolo si Satanas sa puso ng tao, 
habang katayuan ng Diyos sa tao'y nawala,
na ibig sabihi'y nawala sa tao
kahulugan ng paglikha sa kanya.
Upang mapanumbalik kahulugan na 'to, 
tao'y dapat bumalik sa original n'yang kondisyon.  
Dapat alisin ng Diyos tiwaling disposisyon ng tao.
Kaharian N'ya'y Kanyang itatatag, 
ipanunumbalik Kanyang awtoridad sa lupa.    
Kaharian N'ya'y Kanyang itatatag, 
ipanunumbalik Kanyang awtoridad sa lupa.   
Kaharian N'ya'y Kanyang itatatag,
ipanunumbalik awtoridad N'ya sa lupa
pati kalagayan ng tao.  
Ipanunumbalik N'ya awtoridad N'ya
sa lahat ng nilalang N'ya.   
V
Upang bawiin ang tao kay Satanas, 
kailangang iligtas ng Diyos ang tao,
iligtas mula sa kasalanan.
Doon lamang unti-unti N'yang mapapanumbalik 
orihinal na tungkulin ng tao,
at sa huli'y mapanumbalik ang Kanyang kaharian. 
Mga anak ng pagsuway ay pupuksain,
upang pahintulutan ang tao
na mas mapabuti ang pagsamba sa Diyos
at mabuhay ng mas maayos dito sa lupa.

mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Ang Gawain ng Diyos, ang Disposisyon ng Diyos, at ang Diyos Mismo II (Ikalawang bahagi)


Ang Gawain ng Diyos, ang Disposisyon ng Diyos, at ang Diyos Mismo II (Ikalawang bahagi)

Ang mga salita ng Diyos sa video na ito ay mula sa librong "Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao" Ang nilalaman ng video na ito:
Pinagtutuunan Lamang ng Pansin ng Diyos ang mga Nakakasunod sa Kanyang mga Salita at Sinusunod ang Kanyang mga Utos